LUDZIE SIĘ MNIE BOJĄ

Dzisiaj temat który powalił mnie dzisiaj na kolana. JA-której buzia nigdy się nie zamyka -zamilkłam i nie wiedziałam co powiedzieć. Temat który mimo wszystko jest dla mnie trudny. I chyba więcej takie tematy nie pojawią się u mnie na blogu bo raczej nie mam siły aby zmieniać świat więc...  

Wczoraj w szkole, w czasie lekcji przygotowywałam ze znajomymi salę na wystawę rysunków, szkiców i fotografii wykonanych przez uczniów. Kiedy miejsce przeznaczone na fotografie było gotowe, pedagog przyprowadziła dwie dziewczyny z młodszych klas aby powiesiły swoje fotografie.

Niektóre zdjęcia były po prostu cudowne, na większości były zwierzęta które cudownie musiały współpracować z fotografem, więc zapytałam jednej z nich czy to jej zdjęcia. Ona uśmiechnęła się i powiedziała że nie. Wtedy druga dziewczyna spuściła głowę i cicho powiedziała :

-To moje zdjęcia..

Dopiero wtedy przyjrzałam się jej uważniej, nie będę delikatna w opisie.Chcę abyście mieli przed oczami obraz dziewczyny takiej jaką ja ją poznałam.

Trochę ponad 170 cm , dziewczyna nie gruba ale przy sobie na pewno. Długie gęste brązowe włosy które potrzebują dobrego szamponu i odżywki. I nie, nie były brudne. Były właśnie czyste. Ale zniszczone tanim szamponem.. Jej  ubiór też różnił się od mojego... Ja miałam na nogach markowe buty, rurki, kolorowy t-shirt ,bluzę i jeansową kamizelkę.. wszystko z "metką".. A ona ? Szeroka zniszczona męska bluza z kapturem zapięta pod szyję i spodnie.Szerokie.Dzwony. Ubiór nie ma dla mnie większego znaczenia więc szczerzę nie zwróciłam na niego większego znaczenia. Była czysta więc nie było powodu do głębszej analizy jej stylu wymuszonego na pewno stanem materialnym. 

Więc wracając do rozmowy , Jako zapalony fotograf rozpoczęłam żwawą dyskusję na temat zdjęć.. Na pytanie jaki ma sprzęt odpowiedziała że zwykły aparat cyfrowy.Wtedy jeszcze raz rzuciłam okiem na zdjęcia. Mam profesjonalny aparat z dość drogim obiektywem i nie wiem czy umiałabym tak uchwycić zwierzęcą naturę jak ona. Wspomniałam wtedy że ja robię sesję dziewczynom na blogi więc pewnie nie umiałabym tak współpracować ze zwierzętami

I wtedy się zaczęło..

Jej odpowiedź była tak szokująca że zamilkłam na parę chwil i patrzyłam się w podłogę jakbym zrobiła coś złego.

-Ludzie się mnie boją dlatego robię zdjęcia zwierzętom. 

Ludzie się mnie boją....LUDZIE SIĘ MNIE BOJĄ. Powiedziała to tak najzwyczajniej w świecie, Z lekkim uśmiechem na ustach. W dalszej rozmowie stwierdziła że ona już się poddała. 16 letnia dziewczyna w luźnej rozmowie stwierdza że się poddała i przegrała swoje życie. 

- Ludzie od przedszkola chcieli zdusić we mnie samą, zniszczyć mnie i wiesz co ? Ja już im to ułatwiam. Nie mam siły już  z tym walczyć. Może mają rację. Nie mam markowych ciuchów więc chyba jestem nikim.

Nie mam zamiary walić teraz umoralniającej gadki której i tak nie okłamujmy się 0 nikt do siebie nie musi brać. Jestem kolejną blogerką która chce naprawiać świat. Otóż nie. Jestem Kasia i odebrałam ta sytuacje w swój własny i indywidualny sposób.Każdy odbierze to po swojemu. I każdy po swojemu wyciągnie wnioski. Proszę tylko abyśmy się zastanowili nad tym jak traktujemy innych ludzi. I pamiętajcie Karma wraca.